Tot het uiterste voor een rijk geschakeerd festival

Cia. Moveo maakte er in de stromende regen met dampende dans een waar feestje van. Foto Wim Lanser

Tot het uiterste voor een rijk geschakeerd festival

 26-08-2018 De negende editie van Spoffin, internationaal festival voor professioneel buitentheater, liet een grote variëteit aan cultuur zien. Van vermakelijk entertainment tot intellectueel prikkelende voorstellingen. Publiek én artiesten lieten zich niet afschrikken door regenbuien, die vooral zaterdag met grote regelmaat over de stad trokken.

Artistiek leider Alfred Konijnenbelt kijkt tevreden terug en ervaart Spoffin 2018 - van donderdag 24 tot en met zondag 26 augustus als een groot succes. Als gevolg van veel korte regenbuien op vrijdag en zaterdag was er met 32.000 bezoeken minder publiek op de been dan voorgaande, zonnigere jaren. Dampende dans ‘Heel bemoedigend om te zien dat toeschouwers desondanks naar de stad kwamen,’ zegt Konijnenbelt. ‘En dat artiesten bereid zijn om tot het uiterste te gaan om er een mooi festival van te maken. Dat leidde af en toe tot heel bijzondere momenten, zoals bij Cia. Moveo, de groep die er in de stromende regen met dampende dans een waar feestje van maakte.’ Kleurrijk Het overgrote deel van de voorstellingen ging ondanks het tegenvallende weer gewoon door, soms na wat uitstel om een bui te vermijden. De magische parade Azalaï van Collectif Éclats de Lune uit Marokko, openingsvoorstelling op vrijdagmiddag, trok een heel nieuw en kleurrijk publiek naar Spoffin. Eén van de hoogtepunten, constateert Konijnenbelt. ‘Spoffin steelt de show’ En hoogtepunten waren er te over. Zo was de intieme, zeer dicht op de huid gespeelde locatievoorstelling Leef.Tijd.Loos van Troubamour (NL) in het woonhuis van de Amersfoortse Evelien Spoelder binnen mum van tijd uitverkocht. Hetzelfde gold voor Lyst#2: Eja Due van Teater Bæst (DK) ontving in een intieme ruimte haar publiek één voor één, op een tweepersoonsbed met een deken met panterprint. Een onvergetelijke ervaring, volgens de gelukkigen die een kaartje hadden bemachtigd. Onder hen een verslaggever van het Algemeen Dagblad, die later kopte: ‘Spoffin steelt de show’. Hypermoderne gekte Van een andere orde was de hypermoderne muzikale gekte van The Sporthorses and the Guggenheim Box (Zwitserland), die bij een breed publiek in de smaak viel, evenals de sensitieve dans van Arnhemse Meisjes (Nederland) en de groteske geluidsmachines van BOT (Nederland). DeJong&De Witte stuurde steeds kleine groepjes publiek tegelijk op pad. Eenieder die de theatrale, filmische wandelroute maakte, kwam ontroerd en onder de indruk terug. Een ingetogen voorstelling die aan het nadenken zet. Kleine pareltjes Bijzonder waren ook de twee kleinere voorstellingen in een intiem straatje, net voorbij de grotere pleinen. Publiek dat er speciaal voor plaats nam én nietsvermoedende, toevallige voorbijgangers zagen hier bij Becky Namgauds drie vrouwen, verwikkeld in een intrigerende dans in een bed van aarde en Tilde Knudsen van Asterions Hus, die met haar indringende, humoristische en razendknappe spel een uur lang haar publiek in de greep hield met een performance waarbij zij verhaallijnen van de klassieke Odyssee naadloos wist te verweven met eigentijdse gebeurtenissen in Europa. Op het Lieve Vrouwekerkhof was met enige regelmaat het gerinkel te horen van een instortende toren metalen emmers, dankzij de publieksmanipulaties van Avanti Display (Engeland). Niet te missen was de zeer expressieve act van Los Moñekos (Spanje) aan de voet van de Onze Lieve Vrouwetoren, over twee bruiden die vechten om dezelfde bruidegom, voor de gelegenheid uit het publiek geplukt. Ook om de rode karakters van Maboul Distorsion kon publiek niet heen: zij zetten als verwacht de boel op stelten met hun rode tape. In Plantsoen West trok het Amsterdamse MAN || CO veel publiek, onder wie bezoekers die zich de groep nog herinnerden van vorig jaar en benieuwd waren naar hun nieuwste voorstelling.

 Festival Spoffin
 

Ga terug

Tot het uiterste voor een rijk geschakeerd festival

Cia. Moveo maakte er in de stromende regen met dampende dans een waar feestje van. Foto Wim Lanser

Tot het uiterste voor een rijk geschakeerd festival

 26-08-2018 De negende editie van Spoffin, internationaal festival voor professioneel buitentheater, liet een grote variëteit aan cultuur zien. Van vermakelijk entertainment tot intellectueel prikkelende voorstellingen. Publiek én artiesten lieten zich niet afschrikken door regenbuien, die vooral zaterdag met grote regelmaat over de stad trokken.

Artistiek leider Alfred Konijnenbelt kijkt tevreden terug en ervaart Spoffin 2018 - van donderdag 24 tot en met zondag 26 augustus als een groot succes. Als gevolg van veel korte regenbuien op vrijdag en zaterdag was er met 32.000 bezoeken minder publiek op de been dan voorgaande, zonnigere jaren. Dampende dans ‘Heel bemoedigend om te zien dat toeschouwers desondanks naar de stad kwamen,’ zegt Konijnenbelt. ‘En dat artiesten bereid zijn om tot het uiterste te gaan om er een mooi festival van te maken. Dat leidde af en toe tot heel bijzondere momenten, zoals bij Cia. Moveo, de groep die er in de stromende regen met dampende dans een waar feestje van maakte.’ Kleurrijk Het overgrote deel van de voorstellingen ging ondanks het tegenvallende weer gewoon door, soms na wat uitstel om een bui te vermijden. De magische parade Azalaï van Collectif Éclats de Lune uit Marokko, openingsvoorstelling op vrijdagmiddag, trok een heel nieuw en kleurrijk publiek naar Spoffin. Eén van de hoogtepunten, constateert Konijnenbelt. ‘Spoffin steelt de show’ En hoogtepunten waren er te over. Zo was de intieme, zeer dicht op de huid gespeelde locatievoorstelling Leef.Tijd.Loos van Troubamour (NL) in het woonhuis van de Amersfoortse Evelien Spoelder binnen mum van tijd uitverkocht. Hetzelfde gold voor Lyst#2: Eja Due van Teater Bæst (DK) ontving in een intieme ruimte haar publiek één voor één, op een tweepersoonsbed met een deken met panterprint. Een onvergetelijke ervaring, volgens de gelukkigen die een kaartje hadden bemachtigd. Onder hen een verslaggever van het Algemeen Dagblad, die later kopte: ‘Spoffin steelt de show’. Hypermoderne gekte Van een andere orde was de hypermoderne muzikale gekte van The Sporthorses and the Guggenheim Box (Zwitserland), die bij een breed publiek in de smaak viel, evenals de sensitieve dans van Arnhemse Meisjes (Nederland) en de groteske geluidsmachines van BOT (Nederland). DeJong&De Witte stuurde steeds kleine groepjes publiek tegelijk op pad. Eenieder die de theatrale, filmische wandelroute maakte, kwam ontroerd en onder de indruk terug. Een ingetogen voorstelling die aan het nadenken zet. Kleine pareltjes Bijzonder waren ook de twee kleinere voorstellingen in een intiem straatje, net voorbij de grotere pleinen. Publiek dat er speciaal voor plaats nam én nietsvermoedende, toevallige voorbijgangers zagen hier bij Becky Namgauds drie vrouwen, verwikkeld in een intrigerende dans in een bed van aarde en Tilde Knudsen van Asterions Hus, die met haar indringende, humoristische en razendknappe spel een uur lang haar publiek in de greep hield met een performance waarbij zij verhaallijnen van de klassieke Odyssee naadloos wist te verweven met eigentijdse gebeurtenissen in Europa. Op het Lieve Vrouwekerkhof was met enige regelmaat het gerinkel te horen van een instortende toren metalen emmers, dankzij de publieksmanipulaties van Avanti Display (Engeland). Niet te missen was de zeer expressieve act van Los Moñekos (Spanje) aan de voet van de Onze Lieve Vrouwetoren, over twee bruiden die vechten om dezelfde bruidegom, voor de gelegenheid uit het publiek geplukt. Ook om de rode karakters van Maboul Distorsion kon publiek niet heen: zij zetten als verwacht de boel op stelten met hun rode tape. In Plantsoen West trok het Amsterdamse MAN || CO veel publiek, onder wie bezoekers die zich de groep nog herinnerden van vorig jaar en benieuwd waren naar hun nieuwste voorstelling.

 Festival Spoffin
 

Ga terug